"අපේ හාමුදුරුවනේ සමාවෙන්න"..

"අපේ හාමුදුරුවනේ සමාවෙන්න" හබරණ පැත්තේ ආරණ්‍යයක තිබ්බ බණ එක ඉවර කරලා සංඝාවාසයට වැඩම කළ ගමන්තරුණ කොල්ලෙක් ලඟට ඇවිත් කිව්වා..

කොල්ලා සමාවෙන්න කියද්දිම මට කාරණාව වැටහුණත් "ඇයි මල්ලි" කියලා මං ආපිටට ඇහුවා..

"මම ඔබ වහන්සේ ගැන හිතන් හිටියේ වැරදි විදියට.. පහුගිය කාලේ සමාජ මාධ්‍යය කථා කරපු දේවල් එක්ක.. ඒත් අද ඔබවහන්සේ එනවා කියලා දන්න නිසා මම බණ එක අහන්නම ආවා.. බණ එක අහන් හිටියේ මොනාද කියන්නෙ කියලා..

අපේ හාමුදුරුවනේ කවදාවත් මම මෙහෙම බණක් අහලා නෑ.. මේ නිස්සාර ජීවිතය ගැන අද හොඳට තේරුණා.. අපි මේ කොහිදදුවන්නේ කියලා හොඳින් මං තේරුම් ගත්තා..

පළමුව මට සමාවෙන්න.. දෙවනුව ඔබ වහන්සේට බොහොම පින්" කියලා වැඳ වැටුණා..

"අනේ ඕවා හිතන්න එපා මල්ලි, වෙලාවක සෙනසුනට එන්න" කියලා දැන් කොළඹ එන්න පිටත් වුණා..

ඒ හෙට තියෙන මේ බණ එකට.. යන්න තවත් පැය කීපයක් යයි.. ඒ නිසා අතරමගදි සතිපට්ඨාන පොත ලියන්න ගන්නවා.. ඉතිරිටිකත් ඉක්මණට ලියලා ඉවර කරලා මිනිස්සුන්ට දෙන්න ඕන නිසා..

තවත් අරගලේ කාලේ ඕන තරම් විකාර නටපු කොල්ලො ඉන්නවානම් හෙටත් බණක් තියෙනවා.. අහගෙන ඉඳලා යන්න.. පාපොච්චාරණ කරන්න ඕන නෑ..

අවශ්‍ය ඔබේ සුවපත් භාවය පමණයි.. එතනින් එහා ආපිටට හිනාවක්වත් අපිට ඕනි නෑ..

✍ Author: Ven. Kirulapana Dhammawijaya Thero

Date: 12.05.2023